Ja zeker, the carnaval is over
de lege glazen staan nog op de bar
de halfvolle ook
de woensdag zit in zak en as
traag, in slakkengang gaan mijn ogen
tegen het zonlicht in gekeerd
open naar de wereld
maar mijn lever doet niet mee
die blijft slapen tot de borrel
want voor mij is er geen nee
met een zucht, intense moeheid
tel ik nog de jongedames
die ik zingend heb bezocht
hoeveel vrouwen zijn plots zwanger?
Met de zika in aan tocht?
Ik heb echt de tel niet bijgehouden
zij moeten zelf op hun tellen passen
uitgeteld zak ik terug in bed.
“Now the carnaval is over”
ik zet die plaat nog maar eens op
met een trillend, zwakke stem
vorm ik de woorden van het lied
en mijn hoofdpijn laat mij weten
nee, aan vasten doe ik niet!
Rijp en groen 